اصلا شبیه خودت نیست

چه طور می فهمید می خواست زنده بمونه؟ 

هیچ وقت یه قاتل از خودش این سوال رو نمی پرسه 

چه طور جلوی خودش رو می گرفت که بهش تجاوز نکنه؟ 

فکر می کنی برای یه متجاوز مهمه نه اصلا 

چه طور زندانیش نمی کرد؟ 

چون می ترسه باید این کار رو بکنه 

 

بیا به پرسیدن این سوال ها ادامه ندیم چون قاتل نمی گه نمی خواستم بکشمت چون متجاوز حق انتخاب یه زن به یه دنده ی چپش هم نیست چون زندانبان از آزادی تو وحشت داره 

 

می خوای بری بیرون از قبلش به خودت می گی یعنی زنده بر می گردم قراره چه طور به حقوق شهروندیم تجاوز کنن با عکس یا فیلم 

خسته کننده است به دو جفت چشم نگران قول بدی زن رام و سر به زیری باشی در حالی که اصلا شبیه خودت نیست هیچی نگفتن هیچ کاری نکردن 

کاش می فهمیدی نمی خوام فراموش کنم

بیا بهش فکر کنیم نذار فراموشش کنیم که سه نفر بودن اون فقط یه نوجوون هفده ساله بود بیا بهش فکر کنیم به اون طناب دار خواهش می کنم یادت باشه که اون گفت مرگ اصلی نا امیدیه 

آره خوب نیستم می خواستم معمولی باشم اما نیستم یعنی چه طور می شه کاش یاد می گرفتم ولی نمی خوام می فهمی نمی خوام لطفا سرزنشم نکن  

گودی عمود منصف

دلم می خواد دوباره یادم بیاد چه احساسی داشت 

من تنها آدم کره زمین نیستم

متاسفم که نمی توانم هم صحبت دلچسبی برای تو باشم متاسفم که نمی توانم شنونده خوبی برایت باشم متاسفم که گفتم بیا در مورد اوضاع این روزها با هم حرف نزنیم  چون اخیرا  بعد از حرف زدن با تو احساس بدی دارم به من اضطراب دست می دهد. 

دلم می خواست بهتر باشم اما واقعا  نیستم بیشتر از این نمی توانستم پنهان کنم دیدگاهی که از این روزها داریم شاید اشتراکاتی داشته باشد اما دچار یک دور باطل شدیم تو راست می گفتی من هنوز خام و کم تجربه هستم منی که فکر می کردم همزیستی دیگری ها با همه ی تنوع و تکثر آرای آن تنها در گفت و گو ممکن می شود حالا نمی توانم با تو کنار بیایم چون من پذیرای انتقاد تو نیستم چون من نمی توانم درک کنم چرا همیشه ساز مخالف می زنی در حالی که باید بپذیرم این کاملا عادی ایست آدمها در نقطه نظرهایی با هم توافق نداشته باشند و به یک نتیجه مشخص نرسند تو می توانی بگویی من با شما موافق نیستم به این دلیل که ... 

من باید سر عقل بیایم در برابر این گزاره گارد نداشته باشم اما انگار هنوز دیکتاتور کوچولوی درونم می خواهد با من موافق باشی اما راستش واقعیت این است که دوست داشتم همدیگر را درکم کنیم دلم  می خواست همدیگر را بشنویم و هر دو  متوجه تلاش هایمان  برای پیدا کردن معنا بشویم اما خسته شدم بعد از اتمام گفت و گو تازه متوجه شویم هر دو همدیگر را اشتباه فهمیدیم هر دو پیش داوری داشتیم گاهی در یک نقطه هم نظر بودیم اما دیر فهمیدیم چون زوایه دیدها شکل مبهمی داشته است دقت کردی زیاد می گوییم من کی همچین حرفی زدم واقعا تو این فکر را در مورد نداری 

مشکلمان را پیدا کردم ما فقط می خواهیم شنیده شویم اما بلد نیستیم راستش  من در حال حاضر نمی توانم شنونده صبوری برای تو باشم شاید نتوانستم درست بیانش کنم هر دو خشمگین هستیم هر دو می خواهیم افکار خود را بیان کنیم من باید خوشحال شوم که تو داری رشد می کنی به ارتقای خودت اهمیت می دهی حتی در برخی از زمینه ها از من آگاهی بیشتری داری آرزو می کنم در مسیر پیدا کردن معنا و مبارزه با بردگی آرامش بیشتری داشته باشی دل نگرانی ها و خشم تو را از پا در نیاورد می دانم که تو در ابتدای راه هستی و تلاشت قابل تقدیر است.

مطمئنا اشتباهاتی دارم که باید برطرف شود اما یک مدتی نیاز دارم در مورد کلیدواژه های خاصی با تو صحبت نکنم تو می توانی دیدگاه خودت را داشته باشی من هم می توانم دیدگاه خودم را داشته باشم جالب است با همه ی اینها می توانیم زنده بمانیم.

می خواستم بگویم من فقط در یک مورد خاص نمی خواهم با هم حرف نزنیم اما حرف زدن در مورد چیزهای دیگر مثل انیمشن مورد علاقه مان منظورم نبود تو گفتی فکر می کنی منظور من این است که کلا با هم حرف نزنیم. 

 

امیدوارم کسی را پیدا کنی که از همصحبتی با او  احساس کنی که شنیده شدی اگر با او موافق نبودی آن را مطرح کنی و در حین گفت و گو متوجه شوی با این که با تو موافق نیست به تو این احساس را می دهد که درکت می کند بدون آن که لازم باشد آن را بپذیرد کسی که از من شنونده بهتری ایست کسی که بعد از حرف زدن با او حال دلت خوش می شود و پشیمانت نمی کند. 

باز هم معذرت می خواهم که رفتار درستی نداشتم و امروز دلیش را گفتم من در مورد پیش داوری هایی داشتم و این باعث می شد نتوانیم ارتباط برقرار کنیم.

یادت باشد همه مثل من نیستند به خاطر تجربه ی تلخی که با من داشتی خودت را محدود نکن سعی کن با بقیه حرف بزنی ارتباط برقرار کنی چون من تنها آدم کره زمین نیستم به من قول بده که تجربه تلخت با من باعث نشود که خودسانسوری کنی و از خودت فرصت خلق ایده های نو را سلب کنی 

آن سوی تاریک عشق

Why Does He Do That?: Inside the Minds of Angry and Controlling Men" by Lundy Bancroft,

 

آشنایی من با این کتاب داستان جالبی داره توی یوتیوب داشتم میکس یکی از سریال هارو می دیدم تا این که در  پیشنهادهای یوتیوب با کانالی مواجه شدم که مولفه های یک رابطه آسیب زا و ناسالم رو در سریال های عاشقانه گردآوری کرده بود همین جوری که نظرات رو می خوندم این کتاب رو یافتم 🍃👌

آشنایی با این کانال و کتاب  تلنگری بود تا   از خودم بپرسم  چه طور در رسانه رفتارهای یه مرد یا زن آزارگر  عاشقانه نشون داده می شه و به نوعی برای مخاطب  جذابیت داره در حالی که توی واقعیت اصلا خوشایند به نظر نمی رسه خلاصه به این نتیجه رسیدم رسانه آن سوی تاریک عشق رو نشون نمی ده نمی دونم چرا شاید چون این فیلم‌ها برای سرگرمی ساخته می شن شاید چون پول در آوردن از قبل این فیلم های زرد سودآوری بیشتری داره در حالی که این ضرورت احساس نمی شه که باید توی رسانه عشق رو واقعگرایانه تر نشون داد البته این نکته فراموش می شه که رسانه ها اکثرا در شکل گیری الگوهای رفتاری نقش موثری ایفا می کنن حالا چه سهمی در حمایت از این رفتارهای آزارگر و قلدرماب در روابط عاشقانه دارن بین خودمون بمونه 

همه شبیه هم بهم زخم می زنیم

یه جایی از وجودمون احساس می کنیم  درست نیستیم اما نمی تونیم در موردش حرف بزنیم یه جایی از وجودمون نمی خوایم این جوری بشه اما نمی دونیم باید چی کار کنیم یه جایی از وجودمون باید از این جا  دور بشه اما نا امید شدیم اما خسته ایم 

نباید نوشته می شدم

راست می گفت شاید من شعری شدم که نمی توانم آن را بنویسم اگر از عهده من خارج است تو می توانی شعر مرا بنویسی؟ 

نه گمان نکنم اصلا فراموش کن این را از من شنیدی اصلا فکر کن من همچین حرفی نزدم آفرین تلاشی برای فهمیدن این شعر نکن چون ممکن است به عنوان مجرم دارت بزنند خطر احضار و شلاق دارد این شعر به شدت زنانه است و شاید با مرگ تو تمام شود این شعر را به حال خودش رها کن شاید پیچیده باشد اما باور کن ساده است او یک زندگی معمولی می خواهد و شاید گاهی دلش بخواهد با آزادی بیان این حق را فریاد بزند.

 

به وقت خفگی و خفقان 

و تمام

چهار اسفند فکر کردم من آخرین بازمانده یک دنیای آخر الزمانی نیستم من کسی نیستم که در مسابقه ای مثل اسکویید گیم جان سالم به در ببرم بنابراین من زمان زیادی ندارم و باید کاری کنم اما چه کاری؟ تمام مسئله زندگی سر همین است. 

اگر خواندن شعر یک جرم بود

مجموعه شعر پذیرفتن 

شاعر گروس عبدالملکیان 

 

به خاطر این که نصفه شب بود نمی توانستم از خانه بیرون بروم در محله ظاهرا ساکت با  این شعر پرسه گردی کنم اما خوب بی کار نماندم  در خیالم  به  جهان دیگری سفر کردم به جهان موازی که خواندن شعر و اصولا مجموعه شعرهایی از این دست جرم به حساب می آید من در خیالم از بازار سیاه این مجموعه شعر را می خرم  انگار که قاچاق باشد شاید چیزی شبیه مواد مخدر یا یک نوشیدنی غیر مجاز در بارانی ام قایمش می کنم تا زودتر به خانه برسم هزار بار می میرم اما کشته نمی شوم تا برای تویی بخوانمش  که تب داری یا شاید هم کتف چپت در رفته است زیر چشم هایت رد کبودی ایست هنوز انگار از انفرادی بیرون نیامدی از همه جا تعلیق و اخراج شدی تویی که تحت تعقیب ترین مجرم این خیالی و من نیز مجرم دیگرم  شعر را با صدای بلند می خوانم همه مجموعه شعرهای خیال انگیز ممنوع شده  را می خوانم تا یادمان برود هر بار  زیر دست آنها مردی  اما معلوم نیست کی کشته می شوی حال که نمی توانی از خانه بیرون بروی و همه جا برای تو قدغن است من تو را قاچاقی به خیال های شعر می برم جایی که گلوله آنها به آن نمی رسد...
حالا به واقعیت برگشتم خدا نکند این خیال واقعیت داشته باشد و خواندن شعر یک جرم به حساب آید چون فکر کنم من یکی از الان تضمین می کنم گیر می افتم چون نمی توانم نشئگی و مست شدن حاصل از یک شعر را پنهان کنم.

پی نوشت: 
چرا این جا نوشتمش ربطی به کتاب نداره اما انگار این مجموعه خیلی روی من تاثیر گذاشته که فکر می کنم اگر خوندنش جرم باشه من باز  انتخاب می کنم بخونمش یکی از نشانه هایی که ثابت می کنه یه کتابی رو دوست داری جواب مثبت دادن به یه سواله فرض کن اگر خوندن این کتاب جرم بود آیا باز می خوندیش؟ فکر کنم بله :)

تو با خودت چی فکر کردی که می تونی منو بکشی

 

دریافت