کودکانگی

دارم برای خودم گوشه دنج درست می کنم برای فرار از حجم نا امیدی این روزها

نه این که قبلا پناهگاه امن نداشتم  به هر حال  کار از محکم کاری عیب نمی کند اعتراف می کنم هنوز  به این سبک از زندگی  عادت ندارم

هنوز نمی دانم چرا اصرار دارم  باید اوقات فراغتم را با دیدن انیمیشن و خواندن ادبیات کودک پر کنم  خوب شاید چون یادم می اندازند می توانم دوباره  کودک باشم  اصلا هم  اهمیتی ندارد  بیست و چند ساله باشم بعضی از اوقات انیمیشن و ادبیات کودک امیدوارم می کنند دنیا آنچنان هولناک نیست هنوز جایی برای امید داشتن هست 

خلاصه اگر دیدید در وبلاگ در مورد ادبیات کودک و انیمیشن زیاد حرف می زنم و می نویسم در این قبیل از  پست ها به  همراه کودک درونتان بیاید قدمتان روی چشم 

 

_نمی دونم چرا هر جایی که می ریم جایی نیست که می خوایم باشیم 

-اگه خونه رو توی قلبت پیدا نکنی هیچ جای دیگه  پیداش نمی کنی 

 

 

_خب وقتی عاشق یه نفر هستی یعنی واقعا عاشقش باشی باید حاضر باشی هر کاری به خاطرش انجام بدی حتی اگه به این معنی باشه که اونو از دست بدی 

-حتی اگه درد بکشی ؟

_مخصوصا در این صورت