قراره یه روز بیدار بشم

مجازات را با صدای بلند اعلام کنید:

ایشان محکوم می شوند به  مرز خیال و واقعیت را گم کردن

 

خوب ختم جلسه را اعلام می کنم مثل این که متهم سوال دارد دِه بفرمایید :

فقط بگین که دارم کابوس می بینم قراره یه روز بیدار بشم و بگم آخیش   

 

 

این قدر این سریال را دوست دارم که روزی نیست فکر نکنم خوش به حال عاشق و معشوقش اما انگار باید در نظر بگیرم آن  را بر اساس کلیشه های مخاطب پسند ساخته اند اگر همان  عاشق و معشوق با همین مشخصات در دنیای واقعی بودند هیچ وقت  این قدر نفس گیر همدیگر را دوست نداشتند و ماجرا جور دیگری پیش می رفت به شدت تلخ و بی رحم...

آن وقت من چرا می خواهم در دنیای فیلم زندگی کنم در حالی که می دانم همش دروغ است 

در فیلم می گوید هر چی شدی هر اتفاقی افتاد باز کنارت می مانم و دوستت دارم  اما در واقعیت من چیزی نگویم بهتر است هیچ کس غیر از خود آدم ته خط همراهمان نمی ماند اصلا کی گفته کسی می آید که تو را بیشتر از خودش دوست دارد چرت نگویید بابا حالا که خودمان هستیم قبول کنید همه فیلم های عاشقانه برای عقده و حسرت ساخته شده اند 

نگاه می کنیم که شاید یادمان برود  عشق حاصل کم و زیاد شدن هورمون هاست این که می گویند با چشمانش آن قسمت از روحم را لمس کرد که به کسی اجازه نداده بودم یا فلان بلان  رودرواسی دارند شرم حضور دارند بگذار دم گوشت بگویم  دوست داشتیم باور کنیم که عشق اساطیری در دنیای مدرن وجود داشت اما تنها وقتی چشم هایمان را می بندیم آن را در خیالمان پیدا می کنیم به خود که بر می گردیم می فهمیم واقعیت این است که من دیدم تو دیدی 

اه اصلا بی خیال فقط بابد گفت خیال را  تمامش کن  بی آن که خودت متوجه باشی وگرنه مثل سیگار ذره ذره به کشتنت می دهد