زیبا اما پرده نشین شرمگین

توی کتاب زنان نامرئی یک کلمه یی هست به اسم معیار انگار مردان از هر قشری کاملا معمول هستند اما زنان موجودات اسمش را نبر به شمار می آیند  طبق این معیار در یک برهه از زمانی اگر اشتباه متوجه نشده باشم که حتما اشتباه برداشت کردم خودتان یک دور کتاب را مطالعه بفرمایید  زنان اهنگساز  به سختی می توانستند آهنگشان را ثبت کنند  تا بعدها در تاریخ یادشان باقی بماند از  طرفی  حرفه ی این زنان به عنوان آهنگساز محدود  بود مکان به خصوصی برای بروز استعداد و توانایی هایشان نداشتند به آثار این زنان  آهنگ های کوچک گفته می شد یا حتی در زمان حیات و البته پس از مرگشان اثرشان  به نام مردان ثبت می شد از این دست قضایا در تاریخ زیاد هست به نام شوهر به نام برادر ...

 

پس اگر سال گذشته سیستم آموزشی جنسیت زده ایران عکس دختر بچه را از جلد کتاب ریاضی  حذف کرد این طرز برخورد یک پدیده جهانی ایست چناچه که در تاریخ ادبیات و کتاب ادبیات فارسی آموزش و پرورش به ندرت  از زنان تاثیرگذار و جریان ساز نامی به میان برده می شود یا هنرستان دخترانه  سوره که عمریست  در حوزه نمایش فعال است حذف می کنند

مدت هاست  در صدا و سیمای مقدس هم به قاب کشیدن یک زن با سازش حرام است در یکی از کنسرت ها  طبق فرمایشات حضرات زن  با سازش حق حضور در صحنه ندارد او را به پایین می کشند

 

احتمالا چند روز آینده از این کتاب زیاد نوشتم