The.52.Hertz.Lonely.

You’ve got the words to change a nation

The.52.Hertz.Lonely.

You’ve got the words to change a nation

The.52.Hertz.Lonely.

در روزگاران دور آن سوی اقیانوس های آرام من یک وال تنهای تنها بودم تا این که بالاخره راز تنهایی ام کشف شد
افتادند پی این که چرا دیگر وال ها آواز مرا نمی شنوند
جانم برایتان بگوید کاشف به عمل آمد که فرکانس آوازم فراتر از فرکانس معمول دیگر وال هاست از آن جایی که همیشه تنها کوچ می کنم مرا پنجاه و دو هرتز نامیدند همینی شد که می دانید تنهاترین وال جهان شدم
ظاهرا آدمها خودشان هم در سکوت آواز می خوانند اگر خوب دقت کنی به وضوح فریاد می کشند اما کسی انها را نمی شنود نه خودشان را و نه رویاهایشان را و نه قلبشان را
حال به من گفته شده آدمم ولی تو باور نکن هنوز والی هستم که با فرکانس پنجاه و دو هرتز آواز می خواند انگاری نامرئی باشم مرا نمی بینند نمی شنوند
با این حال هنوز در مهاجرتم دز این اقیانوس پهناور و این آواز تنهایی را می نویسم
زیرا که فهمیدم زندگی همین ادامه است و به لحظه ای بند ...


از طریق این  ایمیل  می توانید با من تماس بگیرید :)(=
the52hertzalone1 @gmail.com




بایگانی

پناه می آورم به حافظه مقوی کابوس هایم

چهارشنبه, ۲ تیر ۱۴۰۰، ۰۸:۰۰ ب.ظ

توی این هفته اگر   اغراق نکنم   یک در میان کابوس  دیدم به خودم دلداری دادم  مرض چرا می ترسی خوب شد که خواب بود 

 

حالا یک نکته عحیب در موردم این است که نمی توانم بعد از کابوس  فورا بخوابم  چون به محضی که چشم هایم گرم می شود کابوسم را از همان جایی که از خواب پریدم دقیقا ادامه می دهم 

 

آه خداوندا  پناه می آورم به حافظه مقوی کابوس هایم 

  • ۰۰/۰۴/۰۲
  • فاطمه:)(: