خوش تر از غم

چه مبارک است این غم که تو در دلم نهادی

به غمت که هرگز این غم ندهم به هیچ شادی

 

ز تو دارم این غمِ خوش، به جهان از این چه خوشتر

تو چه دادی ام که گویم که از آن به ام ندادی؟

 

"هوشنگ ابتهاج"

 

به یاد دارم استاد وقتی می خواستد بیت پنجم غزل 35 صائب را معنی کنند  این دو بیت ابتهاج را   خواندند  و فرمودند عزیزانم  در جهان غم های بسیاری وجود دارد  اما چه غمی خوش تر از غم عشق 

 

حتما احتمال ندادند شاید یک عده پشت مانتیور  با میکرفون خاموش خطاب به استاد بگویند  shut up baby 

پی نوشت:

شما شعرا چه آدمهای عجیب و دور از ذهنی هستید بگمانم از مولانا کبیر هم همچین  بیتی شنیده بودم  ولی خدا شاهده در بیست و چهار سال عمری که خودش به من داده است حتی یک بار هم از مردم معمولی نشنیدم که بگویند خدا کند دچار غم عشق شوی جوون

همگی  متفق القول از من  خواستند حالا حالا ها  سراغ غم عشق نروم تازه می فرمایند بدبخت گاگول  هر کی هم بهت گفت  عشق حس خوبی داره  لابد خودش از نهایت پوست و استخوان  عاشق نشده  و پدرش در نیومده بچه جون این قدر  بی شعور  نباش اینا  یه سری ترفند هست برای قبضه کردن  گیشه   ...