The.52.Hertz.Lonely.

You’ve got the words to change a nation

The.52.Hertz.Lonely.

You’ve got the words to change a nation

The.52.Hertz.Lonely.

در روزگاران دور آن سوی اقیانوس های آرام من یک وال تنهای تنها بودم تا این که بالاخره راز تنهایی ام کشف شد
افتادند پی این که چرا دیگر وال ها آواز مرا نمی شنوند
جانم برایتان بگوید کاشف به عمل آمد که فرکانس آوازم فراتر از فرکانس معمول دیگر وال هاست از آن جایی که همیشه تنها کوچ می کنم مرا پنجاه و دو هرتز نامیدند همینی شد که می دانید تنهاترین وال جهان شدم
ظاهرا آدمها خودشان هم در سکوت آواز می خوانند اگر خوب دقت کنی به وضوح فریاد می کشند اما کسی انها را نمی شنود نه خودشان را و نه رویاهایشان را و نه قلبشان را
حال به من گفته شده آدمم ولی تو باور نکن هنوز والی هستم که با فرکانس پنجاه و دو هرتز آواز می خواند انگاری نامرئی باشم مرا نمی بینند نمی شنوند
با این حال هنوز در مهاجرتم دز این اقیانوس پهناور و این آواز تنهایی را می نویسم
زیرا که فهمیدم زندگی همین ادامه است و به لحظه ای بند ...


از طریق این  ایمیل  می توانید با من تماس بگیرید :)(=
the52hertzalone1 @gmail.com




بایگانی

سی و یکم دسامبر

چهارشنبه, ۱۰ دی ۱۳۹۹، ۰۳:۲۲ ب.ظ

من عاشقتم
و
تو را روی برگه‌ی سی و یکم دسامبر تنها نمی‌گذارم

تو را روی دستانم می‌گذارم
و از فصلی به فصل دیگر می‌برم

در زمستان یک کلاه پشمی قرمز روی سرت می‌گذارم تا سردت نشود

در پاییز تنها بارانی‌ام را به تو میدهم که تنت کنی و خیس نشوی

در بهار تو را روی گیاهان تازه می‌خوابانم و تو را می‌گذارم که صبحانه‌ات را با ملخ‌ها و گنجشک‌ها بخوری

در تابستان یک تور شکار برایت می‌گیرم تا صدف و پرندگان دریایی و ماهی‌های ناشناخته شکار کنی
 نزار قبانی 

 

دو  ساعت دنبالش گشتم تا پیداش کنم این شعر نزار معنی خاصی برام داره فقط به خاطر سی و یک دسامبرش 

کاش ترجمه بهتری از این شعر وجود داشت کاش  این شعر رو با صدای خود نزار   می شنیدم کاش امروز به کوه مرموزی می رفتم که از بچگی دوست داشتم غروب خورشید رو بر فرازش تماشا کنم  اما مشکل همینه که من زیادی خواهم به حداقل قانع باش همه ی معجزه هارو گذاشته برای روزی که دیگه زنده نیستی  

#بماند به یادگاری

  • ۹۹/۱۰/۱۰
  • فاطمه:)(: