خداحافظ ای زیبا

مثلا یه روزی همین جوری یهویی دیگه زنده نباشی 

به قول اون شاعره  فراموش می شی طوری که انگار از اول نبودی از کجا معلوم  حالیشون بشه که به اندازه ی حرف های گفته ات  دوستشون  داشتی و به اندازه ی حرفای نا گفته ات ازشون نفرت داشتی 

حق با تو بود توی جهنم بعد از متلاشی شدن از نو  خلق می شی تا با پوست و استخونت زخم چرکی  که تو رو یه بار کشته دوباره عذابت بده ولی  صرفا  برای خودت می گم  جهنم همین حوالی بیخ گوشته   

 #فکاهیات ذهن خسته