از کجا دونن ؟

افتادی توی دام هزار توی خودت 

کم کم بهت احساس خفگی دست می ده 

صدات در نمی یاد تا داد بکشی کمکم کنین  

کسی تا بیست و چهار ساعت آینده متوجه نبودنت نمی شه شاید هم تا ابد  

انگشت هات به جایی که این نفست رو جا بیارن دارن بند می یارن 

داشتی با پاهات تقلا می کردی تا دردت کم شه ولی به اندازه یه گودی قبر پیش رفتن 

دیگه نمی دونی کجایی توی یه سراب چاهی یا مردابی 

شاید سبک باران ساحل ها رفتن مردی رو نجات بدن که تو بیم موج غرق می شد 

حتی یکی شون هم گذرش این جا نمی افته 

آخه بیچاره عقاب رو با همون تیر پر سرعتی  می زنن که پرش بهش شتاب داده 

پس تقصیر خودته که تنها رفتی تنها موندی تنها می ری