من هیچکسم!

  

 

I'm nobody!Who are you?

Are you nobody, too?

Then there's a pair of us--don't tell

They'd banish us, you know.

How dreary to be somebody!

How public, like a frog

To tell your name the livelong day

To an admiring bog!

من هیچکسم! تو کیستی؟

آیا تو نیز «هیچکسی»؟

پس اینگونه ما دوتاییم! فاش مکن!

زیرا تبعیدمان می‌کنند!

چقدر ملالت آور است «کسی» بودن!

چقدر همگانی! بمانند قورباغه‌ای

دائم اسم خود را برای لجن زاری ستایشگر تکرار کردن!

   امیلی دیکینسون