عشق بازی ممنوعه اون زمانا :/

دو دقیقه یی می شه که اینترنت گوشی یم رو خاموش کردم و اصلا نمی تونم واتس اپم رو باز کنم ببینم پیام جدیدی اومده یا نه 

تحمل شنیدن این حقایق رو ندارم 

امروز سر کلاس ، بوستان  می خوندیم تا  رسیدیم به جایی که سعدی در باب اصلاح زنان می گفت  

تو فکرش رو بکن استاد بعد از خوندن هر بیت از ما معذرت خواهی می کرد که شرایط اون زمان این جوری بوده مرد سالارانه ،ما هم می تونیم نپذیریمش سعدی یا بعدی که بت نیست اما من دیگه جوش اورده بودم نمی تونستم سکوت کنم خوب طفلکی من، شنبه ها که غزلیات سعدی داریم فکر می کردم اخی سعدی چه قدر قشنگ عاشقه کاش معشوق سعدی بودم  پس از استاد پرسیدم  در  بوستان سعدی برعکس غزلیات عاشقانه اش  داره زن رو می کوبونه این کجا اون کجا

منظورم این بود که در غزلیات داره این قدر لطیف در مورد زن می گه تا این که امروز  چیز فهمم کردن که  در نود و نه درصد مواقع داره به معشوق مردش دل و قلوه می ده 

شاید اگه اولین بارت باشه مثل من هنگ کنی چون وقتی داشتم برای مامانم توضیح می دادم گوش هاشو گرفته بود و می گفت نمی خوام بشنوم 

استاد که درست و حسابی جواب نداد یکی از همکلاسی هام  توی واتس اپ  محبت کرد برام یه کتاب فرستاد و به طور خلاصه در مورد معشوق حرف زد 

بهم گفت حق داری تعجب کنی به مرور زمان برات عادی می شه ...

ولی نه اصلا عادی هم نمی شه ببین به زن می گفتن ناموس پس درست نمی دونستن با زن هم بستر بشن و  نیاز جنسی خودشون رو یه جای دیگه برطرف می کردن با غلام بچه هایی که شکل زنانه داشتن 

زن اصولا همین که بچه به دنیا بیاره و کارهای مطبخ رو کنه کافی بوده نه نیاز های طبیعی یش رو در نظر می گرفتن نه این که به وجودش اهمیت می دادن موجود   پس مانده مطبخ بوده 

خلاصه این غلام بچه ها یعنی برده های جنسی تا زمانی ارج و قرب داشتن که به بلوغ نرسیده بودن ولی روزی که صداشون کلفت می شده و ریش در می اوردن به حال خودشون رها می شدن و دیگه جذابیت جنسی نداشتن این قضیه که به شاهد بازی معروف بوده از زمان حمله ی ترک ها به ایران شروع می شه

وقتی شنیدم روزی که صداشون کلفت می شه یا ریش در می یارن می خواستم جیغ بکشم و بگم یا  حضرت صبر  این کودک ازاری محض  بودهین

فکرش رو بکن پسر بچه هایی که هنوز به بلوغ جنسی هم نرسیدن  مورد آزار و اذیت عشق بازی  این موجودات عجیب و غریب قرار بگیرن فقط به خاطر این که زن ناموس بوده و زن رو موجود حقیر بیچاره یی می دونستن...

دق و دل ابیات بوستان با این حقیقت تاریخی با هم جمع شدن تا کل خونه قدم بزنم و نفسم بالا نیاد به خودم گفتم توی وبلاگم بنویسم تا اروم بشم 

من که متخصص نیستم از ما بهتران دانند  راستش می تونی توی کتاب شاهد بازی شمیسا در موردش بخونی البته یکی از کتاب های ممنوعه است  می شه به راحتی در سوراخ و سنبه های اینترنت پیداش کنی 

تموم خوشبختی یم اینه که خدارو شکر در زمان سعدی زندگی نمی کنم درسته الان زندگی برای منی که زن باشم گل و بلبل نیست اما عشق به من ممنوعه نیست در ادبیات و هنر زیبایی های زن و عواطفش توصیف می شه در ادبیات و هنر شخصیت واقعی زن به تصویر کشیده می شه و منی که زن باشم یه تابو نیستم که در پستو های ناموس پرستانه شون قایمم کنن 

پی نوشت :یکی از دوستان در نظرات خصوصی به نکته ی جالبی اشاره کردن باعث شد که من این نکته رو اضافه کنم که این پست جنبه ی علمی قابل استنادی نداره و صرفا بر اساس احساسات  خشمگینانه ام نوشتم  دیگه نود و نه درصد اغراقه در اکثر مواقع معشوق مرده برای اطلاع بیشتر می تونین به کتاب شاهد بازی شمیسا سرکی بزنین تا آگاهانه تر و بی غرض با این پدیده ی تاریخی آشنا شین