مثل این می مونه که چیزی با ارزشی مثل زمان رو توی یه مسابقه بهت می دن اما از اهمیتش چیزی نمی گن تو همین جوری به بطالت می گذرونیش تا این که بالاخره یکی می یاد بهت می گه راستی این زمان محدوده همه چیز زود می گذره هر انتخاب کوچکی که توی گذشته داشتی بر آینده ات تاثیر می ذاره خلاصه با همین زمان باقی مونده یه چیزی بساز و تو هم که حسابی هدرش دادی دلت می خواد همه چیز برگرده عقب تا زمان از دست رفته رو یه جور دیگه پشت سر بذاری جالب تر از همه اینه که تموم زمان باقی مونده ات رو صرف همین زمان از دست رفته می کنی به همین عجیب و غریبی